Tanrı bir gün evreni yarattı.Ve Yer gezegeninde de bir hücre yarattı.Her şey onun koşullarında kendiliğinden gelişecekti.Öyle de oldu.Tanrı birgün nelerin olup bittiğini öğrenmeye karar verdi.Hücrenin gelecegini merak etmişti.Dinlemeye başladı.
-İlk duyduğu ses bir bebeğin ağlama sesiydi.Öne çok normal gelmişti.İnsanın ortaya çıktığını anlamıştı.Baktığındaysa donup kalmıştı gördüğü manzara karşısında.Gözü dönmüş bir sapık bebeğe tecavüz ediyordu.Buna bir anlam verememişti.Müdahile etmesi gerektiğini düşündü.Adaleti sağlamaktı amacı.Ama tam bu sırada başka bir ses daha duymuştu.
-Bu bir kadın sesiydi.Ağlıyordu o da.Dönüp baktığından kocası tarafından amansızca dövülen bir kadın gördü.Duyduklarınaysa inanamıyordu.Adam karısını tanrının kurallarına karşı geldiği için dövüyordu.Tanrı yine çok şaşırmıştı.Çünkü bu kurallardan haberi yoktu.Daha önce hiç kural koymamıştı.Ve saçma gelmişti onun kanunlarına uymayan birisinin başka birisi tarafından cezalandırılması.Muzdlu kanun koruyucuları da yoktu çünkü.Bunları düşünürken yeni bir ses daha duymuştu.
-Yaşlı birisinin sesine benziyordu.Elindeki son parasını alıp kaçan hırsızlara lanet ediyordu yaşlı adam.Ve yaşlı adamdan uzakta patlayan bombaları da görüyordu tanrı.Nedensiz yere ölen binlerce insan.Bir evi olsun diye robot gibi çalışanları da gördü.Şaşırmıştı insanlara.Dünyaları hepsine yetiyorken neden savaşıyorlardı?Hepsinin ev ihtiyacını karşılayacak kadar doğal zenginlikler varken neden çalışıyorlardı?Para da neyin nesiydi?Uzaklarda çan sesleri duymaya başladı tanrı ve kendisinden bahseden bir şarkı..Dönüp baktığında beyaz giysili insanların bir binanın etrafında dönüp durduklarını gördü.Sonra öğrendi ki bu onun evi.Konu yine kendisiydi.Meğer çok insanlarla konuşmuş önceleri.Hatta insan kılığında yere bile inmiş.Cenneti ve cehennemide o yaratmıştı insanların nazarında.Çok bozulmuştu insanlara.Onu zayıf gördükleri için.Çevredeki adaletsizliklere müdahile etmekten bile yoksun gördükleri için.Çünkü kendisinden hiç bahsetmemişti.Cennet ve cehennem de yoktu,kurallar da.Oğlu da yoktu tanrının.Bunların nedenini merak etmişti.Neden ise tekti.İnsanlar açgözlülerdi.Para için yaşıyorlardı.Pişman olmuştu.Her şeyi yok etmeyi düşündü.Ancak eli varmadı.Sevmişti çünkü içlerinden iyi olanları.Onu gerçekten bulmuş olanları,sevmesini bilenleri.Herkesin onlar gibi olması gerektiğini düşündü.Ve son kararını verdi.Adaleti ve düzeni sağlıcaktı.. .
-Sevgiyi insanlarla yeniden barıştırdı.Artık paranın yerini saygı ve dürüstlük almıştı.Herkesin amacı sadece yaşamaktı.Birlikte ve mutlu yaşamak.İnsanlar para için değil de birbirleri için yaşıyorlardı.Savaşlar bitmişti.Artık çan sesleri ve ezan duyulmuyordu.İnsanlar kanmıyorlardı çünkü.İnsanları tanrıya çan ve ezan değil sevgi çağırıyordu.
Ve tanrı artık rahattı.Çünkü yine çekildiğinde önceden gördükleri olmayacaktı.. .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder